هوالمحبوب

سلام خدمت شما بزرگوارانی که لطف میکنند و مطالب بی ارزش بنده س حقیر رو مطالعه میکنند

جا داره بگم خدا قوتتتتتت

امروز وقتی داشتم جارو میزدم خونه رو یاد یه چیزایی افتادم و همش با خودم تکرارش میکردم

یاد دنیای بچه ها افتادم میگفتم خوش بحالشون چقد دنیاشون با ما فرق داره!

میخواستم افسوس بخورم که چرا بزرگ شدم ولی به خودم اجازه ی این کارو ندادم...

میدونید یاد چی افتادم؟ یاد اینکه اگه به این سن نمیرسیدم و خیلی از اتفاقات نمیفتاد هرگز نمیتونستم طعم عشق مولام رو بچشم

یعنی در واقع بچه بودن خوب بود ولی نه رسیدن به وصال محبوب....

اصلا نمیخوام بگم که خیلی به یادشم و... 

جز کسایی هستم که فقط دم میزنن و کو عمل؟!

باغ و بهار من تویی!

برام سخت بود این جمعه رو گذروندن

نمیدونم چرا یه چیزی روی دلم سنگینی میکرد، انگار کسی درون من داشت می‌سوخت

سوختنش لحظه به لحظه عذابم میداد

نمیشد خودمو به کاری مشغول کنم... داشت غروب میشد

هنوز خبری از محبوبم نبود....

امروز خیلی به یادتون بودم زندگی من...

خیلی زیاد

وقت نماز هم که جماعت خوندیم باز خیلی جلوی بغضم رو گرفتم

سلام آخر توی دلم گفتم به حق همین وقت و نماز هیچ وقت نذار ازت دور بشم...

اگه خدا بخواد ان شاءالله عازمم، ولی نمیگم کجا

اللهم التماس الحلالم کنید

این متن و هم توی بیهوشی نوشتم

عیدتون هم پیشاپیش امام زمانی باشه...