بسم رب دلیل نفس هایم صاحب الزمان....

سلام آقای من...

آقای دلتنگی ها...

یه جمعه باز گذشت و ندیدمت دوباره...

نمیدانم چه ها بگویم...

بی تابی های دلم را در نبود شما...

اشک های در سجده ام را...

یا از شرمندگی هایم...

حرف دل ها دارم پدرم..

امروز از سخنرانی اخلاقی استاد، یک چیزهایی یاد گرفتم

یاد گرفتم که برای تو باشم!

وقف تو باشم!

میگقت خدا ادمی را آنقدر پشت هم آزمایش میکند...

آتقدر زندگی را بر او سخت میگیرد...

که دیگر تحملش به مو میرسد...

همان موقع همه چی یک دفعه خوب میشود...

همه چی بر وفق مرادش میشود...

آقاجان زندگی ام را مقایسه کردم، دیدم شاید شما دستم را گرفتید که زندگی ام دوباره برگشت...

خداروشکر آقا که مارو دعا میکنی!

آنقدر زندگی ام را شیرین کرده ای که مانده ام معجزه بوده یا لطف شما...

وقتی کاری را با امید کمک و مدد شما شروع میکنم، این گونه میشود...

ولی آقا جان

مدت هاست به دنبال چیزی هستم، اما نمیدانم چیست...

احساس میکنم کم است در وجودم...

امروز، پس از عمری فهمیدم شمایید...

شما را کم دارم آقا...

که جایتان را هیچی پر نمیکند...

جز انتظار هایی که میدانم آخر ختم میشود به ملاقاتم با شما...

آقا ازتون همت میخوام تا همونی بشم که میخواید...

آقا ان شاءالله فردا زندگی شیرین و پربرکت من شروع میشه زیر سایه شما بابای مهربونم...

دستمو که گرفتید ولی رهام نکنید هیچوقت...

ای سید ما...

                  دعا کن برای ما...