بسم رب الشـــهداء والصدیقیــن 

ـ

ـ

درماان درد عاشقــاان صبرست و من دیواانــه ام..

ن درد ساکن میشود ،ن ره ب درمــاان میبرمم..

باز حال و هوای دیوانگی زده بِسرم..

ای برهاان دیوانگیمم دریااابممم...

حرف هایی از روی دلتنگی....

ـ

ـ

شـــهادت را همــه دوست دارند..

اما زحمت کشیدن برای شــهادت را چ؟

شـــهید شدن..

یک اتفـــاق نیست...

گلی ست ک برای شکوفا شدنش باید خون دل بخـــوری...

ب بی دردها..

ب بی غصــه ها..

ب عافیت طلب ها ..

شـــهادت نمیدهند...

ب آن که  یک شب بیخـــاابی برای اسلام نَکشیده....

یک روز وقتش را برای تبلیـــغ دین نگذاشته،

شـــهادت طلب نمی گویند...

دغــدغه ی هیأت ...

دغــدغه ی بسیج...

دغــدغه ی کار جهادی...

دغــدغه ی  دست این و آن را گذاشتن توی دست شــــهدا...

دغــدغه ی ترک گناه..

دغــدغه ی آدم شدن..

دغــدغه ی شــهادت..

ب حرف ک نیست..

قلبـــت را بو می کنند اگر بوی دنیـــــا  بدهد

رهایت می کنند...

اگر عاشــــق شهادتی..

اول باید سرباز خوبی باشی..

خوب مبـــارزه کنی..

مجــــروح شوی..

اما کم نیاوری...

درست مثـــــل یاران عاشورایی حســــــین بن علــــی...

شـــهادت را ب تماشاچی ها نمی دهنـد...

ـ

ـ

دیوانه شدم مخـــااه تا رااام شومم...

با دیدن مااه شـــاید آرااام شومم...

از کوچه ی دیگران شدن می ترسمم..

ای ی ی ?ااش منمم شهید گمــــناام شومم..

ـ

اللهم ارزقنا...شهاادت...