" یــا صاحـــب الـــزمــــان "

آقای مـن !

مــولای مـن !

از قـدیــم گفته انـد :

" خلایـــق هــرچه لـــایــق " بی راه نگـــفـته انــد .

اقرار مـــی کنیم هنوز لیـــاقت حضور در محـــضر شما را پیدا نکرده ایــــم

که اگرغیـــر از این بـــود

هم اینـــک در زمان ظهـور و در حـــضور شما به سرمی بردیـــم .

" از ماســت که برماســــت "

آری، ما مـــستحق بلــــای غیبـــتیـم ؛

سزاوار چنــیـن سرنوشــتی هستـــیم ؛

تــو را نخواســته ایم ؛ به بی امامـــی " عــادت " کـرده ایم ؛

هنــوز باورمان نــشــده

" تا نیایی گره از کـار بشر وا نــشــود "