بسم الله الرحمن الرحیم

چقد باصفاست نماز ظهر و عصر رو بری شهرک محلاتی،جماعت پیش شهدای گمنام بخونی..

بعد هم بری بالای شهرک برای قدم زدن....

و نسیم خنکی چادرتو تکون بده...

و بری توی رؤیایی که هیچ وقت قرار نیست اتفاق بیوفته....

زیباست،اونقدر نگاهت به طبیعت زیبا باشه که فکر کنی خدا داره لذت میبر از خنده های یواشکیت ، در تنهایی هات.. بگی بخندی،مداحی گوش کنی،یکم بدویی،اشک بریزی برای حسرت شهادت...

و لحظه شماری کنی که بری پابوس امام رئوف،(امام رضا علیه السلام)

ولی خب تقدیرم توی مشهد معلوم نیست...

ان شاءالله که خدا هرچی صلاح میدونه در آینده پیش بیاد

دوستان برای شهادتم دعا بفرمایید

یافاطمه

.