دوباره سه شنبه می آید؛ 

و دلم...

هوای جمکران میکند...

مولای من !

چقدر دیر میگذرند این لحظه های چشم به راهی 

و این ثانیه های انتظار...

مهربانا !

تا کِی بگویم که دلم برایتان تنگ شده است!؟

اما باز هم چشمم به نگاه پُر از مهر شماست!

راستی مولا جان !

مرا ببخش که گاه گاهی یادِ شما میکنم ؛ 

اما شما ...

همیشه به یادم هستید 

و برایم دعا میکنید!

باز هم برایم دعا کنید که جز شما

به کسی دل نبندم ...

 و تمام وجودم تنها و تنها ، سرشار از عشق به شما باشد...

و من آرزویم فقط این باشد که؛ 

تمام هستی ام را فدای شما کنم...

" بأبی أنت و أمی و نفسی لک َ الوِقاء و الحمی "

اماما !

دلهای جمکرانی را دریاب!

اللهم عجل لولیک الفرج