با نمازی که غلط بود چـــه مغـــــرور شدیـم

بی وضو بــر ســر سـجاده !.... چــــه مسرور شدیم

ذکر حق بر لب و دل در طلبِ صحبت غِیر

یاعلی گفته و از کویِ خدا دور شدیم

از خدا خرده گرفتیم که در فصلِ هبوط

بی سوال به جهان آمده ، مجبور شدیم

بس که در تیرگیِ جهل شناور شده ایم

در شبِ یس خِردی مانده و شب کور شدیم

آشپز را چه گناهیست که در مطبخِ عشق

نیمِ مان بی نمک و نیمِ دگر شور شدیم؟