سعی کن همین کارهای عادی وسیله قرب تو باشد!

سعى کن که لذّت‌ها و خوردن‌ها و خوابیدن‌ها و شادى‌ها و رنج‌هاى تو، در برنامه تو باشد و روى حساب و نقشه باشد
 تا همین کارهاى عادى، با این انگیزه و هدف، باعث حرکت و وسیله قرب تو باشد... 

...و این خیلى مهم است که شغل ما، نقش ما باشد. خوردن، خوابیدن، دوستى، دشمنى، تحصیل و تمام شغل‌هاى اجرایى ما، نقش تربیتى و سازندگى و نقش اهداف ما و نشان خدا را با خود 
داشته باشند و با اسم الله و نام و نشان خدا همراه باشند. 
 نامه‌هاى بلوغ 

استاد حائری