از دنیا که بگذریم ...

از همان ... دلبستگی هایمان ...

همان خودِ خودمان !

از همه ی اینها که گذشتیم ...

تازه می شویم لایق ...

لایق شهادت ...

.

.

#شهید کسی ست ...

که جز خدا ... دیگر کسی را ...

نمی بیند ...

و ما کسانی هستیم ...

که جز خود !

کسی را نبینیم ...

.

.

همه ی اینها ...

حرف های #تکراریست ... بارها نوشته ام !

بارها در جاهای مختلف خوانده ایم ...!

چقدر در گوشمان اینها را که نگفته اند !

خسته شده ام از این همه #تکرار !

#تکرار حرف هایی که باید عمل شوند

ولی جایشان میشود ، همان پشتِ گوش !

.

و من چقدر محتاجم ...

#محتاج یک نگاه ...

#محتاج یک تلنگر ناب ...

#محتاج یک عشق واقعی ...

#عشق به حضرت عشق ...

.

خدایا از این #تکرار ها به تو پناه می برم ...

یـــک ســال گــذشــت و تـــو بــزرگ تــر نــشدی..

داغ تـــو مــــرا ایـــنگــونه پیـــــر کــرده اســــت...

بِســــــــم ربِّــــــ الـــــمَــــــــہــــــــدے

                                     "کٌلنا جَـــــہـــــاد "

شهید جهاد مغنیہ از نیروهاے فعال و مخلص حزب اللہ لبنان بود..

او بارها در مصاحبہ ها در خصوص اهمیت جنگ نرم صحبت کرده بود و

خود او علاوه بر کارهاے نظامی کارهاے فرهنگی میکرد..

خیلی ها رو تربیت کرد ، جهاد خیلی گمنام بود وقتی شهید شد شناخته تر شد

?به قول شهید مطهرے :  انسان هاے بزرگ بعد از مرگشان شناختہ میشوند..

مواظـبـــ بـاشـیـم

پـایـمـان را کجـا بـر زمـیـن مـی گــذاریـم

اینـور مـیـن هـایـی از جـنـس دیـگـر در کـمـیـن مـاسـت

مـیـن هـای جـنـگــ سـخـت

“پـای جِـسـمـمـان “ را قـطع مـی کـنـد ;

امـا مـیـن هـای جـنـگ نــرم    ” پــر پــــرواز روحمان “ را …..

امـــــام خامـــــنـــــہ اے

امروز ما در یک میدان جنگـــــ و کارزار حقیقے فکرے قرار داریم..

 
این کارزار فکرے بہ هیچ وجہ بہ زیان ما نیست; بہ سود ماست...

مـــــنـــــم;


متولد هزار و ســـــیـــــصـــــد و جنگـــــ...

ما زاده ے جنگیم و زادگان جنگــــــــ را ، چـــــہ حراص از جنگـــــ

سختـــــ یا نـــــرم ; کم شدتـــــ یا پرشدتـــــ

ما مـــــرد جنگیـــــم...    اے رهـــــبـــــر آزاده...  آماده ایم آماده

نَحنٌ حاضریین.

             " لــــبخندِ شَـــــہادتـــــ...

ترجیحا خصوصیه

توصیه نمیشه بخونید

ادامه مطلب...

احساس میکنم که گم شده ام.....

شهدا میشود مرا تفحصم کنید

گم شده ام.....درکجا نمیدانم.....

بیش از همه در خودم..

شما را ب آن سربندهایتان تفحصم کنید..

آخر که چه؟

مگر نه این است که از خاک آمدم و به خاک میروم؟

پس چه بهتر که خاکی بروم 

دیگر تحمل ندارم 

قلبم پر از حب دنیاست 

چشمانم که هنوز گریان است 

دستانم هنوز به سوی شماست 

پاهایم هنوز در راهتان است 

گوشهایم هنوز نوایتان را میشنود 

پس تا دیر نشده به داد این تن برسید::::

شهدا تفحصم کنید 

شما را به سر بندهایتان قسم تفحصم کنید... .

-سلااام گل دختر خوبی? چخبر?

+سلام ابجی ! الحمدالله! سلامتی! تو خوبی?

- منم خوبم خودتو لوس نکن بخوای منو بپیچونی زود تند سریع بگو چخبر از خاستگاری دیشب?

+هیچی اومدن، حرف زدیم...

-اینو که میدونم! نظرت?!

+راستش.... انگار برام با بقیه متفاوته...

+خب...؟! 

-چیزی که منو بیشتر از همه کشته "ولایتی بودنشه" ...

+اوه! اونوخ از کجا فهمیدی "ولایتیه"؟

-آخه هر چی میخواست بگه میگف "طبق فرمایش حضرت آقا....."

+پس مبارکه!!

زخـــــم فـــراقِ شــمـا را مـــرهـــمی نـیـست..

ایــــن درد را

تــا هـمـیـشه بــا خـــود خــــواهــم داشـــت..

تــــا ابـــد..

دستی که ورق می زند ایـن خاطـره ها را

بایـــد بنویســـــد غـم ِ جـان_کنـدنِ مــا را

.

مانـدیم و شما بال گشودیـــد از این شهـــر

رفتیــــــد به جایی که ببینیــد خــــدا را

.

گفتیـــــد : به سـرمنزل مقصـود رسیـــــدیم

دیگــــر پس از آن روز ، ندیدیــم شمـــا را

.

تقـدیر همـان بود که بمانیـم و بمیریــم

آلوده کنیـــــــم از نَفَس ِ خویش فضــــا را 

انصاف همیــن نیست که از آن همـــه  خوبی

بـر کوچه بگیریــــم فقط نام ِ شمـــــا را

.