آنکه تو را ندارد چه دارد و آنکه تو دارد چه ندارد؟
جوانان این مرز و بوم ، قدر لحظات را دانسته و آنرا بیهوده هدر ندهید.
در هر مکانی و مقامی که هستید ،
به خصوص آنهایی که در راه علم قدم برمی دارند ،
پیام مظلومیت این مکتب و امت را با پویایی در علم به گوش جهانیان برسانید.
شهید محمود حق دوست
آن‌جا که شعر در کف نامردمان رهاست،
موعود من! صدای تو عاشقترین صداست
این جغدهای خفته، که آواز شوم‌شان
در ژرفنای تیره و خاموش شب رهاست،
باور نمی‌کنند که چشمان روشنت
دیری‌ست قبله‌گاه تمام ستاره‌هاست
من می‌شناسمت، دل غمگین و خسته‌ات
با درد با غرور ترک‌خورده، آشناست،
آری تو آن درخت کریمی که دست‌هات
عمری‌ست آشیانه‌ی گرم پرنده‌هاست
آخر چگونه در گذر بادهای تند
می‌ایستی که قامت سبز تو تا خداست؟
من از هجوم دشنه‌ی شب زخم خورده‌ام
پس مرهم نگاه اهورایی‌ات کجاست؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با سلام،دوستان اصلا حالم خوب نیست.....
امیدوارم با دعاهاتون بهتر بشه..
محتاج دعاتونیم....
قسم به روح خمینی ، قسم به سید علی
به امر رهبر و فرموده های شخص ولی
قسم به عارف جبهه به مصطفی چمران
به گریه در دل سنگر ، تلاوت قرآن
قسم به ترکش و قطع نخاع و جانبازی
قنوت و دست جدای حسین خرازی
قسم به جوخه ی اعدام و سینه ی نواب
به عالمان شهیدِ فتاده در محراب
به انتهای افق ، سرگذشت حاج احمد
خوراک کوسه شدن در تلاطم اروند
قسم به پیکر بی سر ، قسم به حاج همت
به چادر و به حجاب زنان با عفت
به صبحگاه دوکوهه ، به درد و صبر از رنج
غروب دشت شلمچه ، به کربلای پنج
قسم به سید حسن شیرمرد حزب الله
به جنگ سی و سه روزه ، نبرد حزب الله
قسم به حنجر حجاج خونی مکه
به رمل های روان و به مقتل فکه
قسم به باکری و باقری و زین الدین
به غرش نهم دی به فتنه ی رنگین
قسم به تنگه ی مرصاد و عقده از صیاد
به غربت اسرا و شکنجه و فریاد
قسم به روح هنر از نگاه آوینی
به جنگ معتقدان ضد رنگ بی دینی
قسم به قدرت خون در برابر شمشیر
به یک پدر که نیامد پسر ، و شد او پیر
به مادر سه شهیدی که خم نکرد ابرو
به تکه تکه شدن در مصاف رو در رو
به دست خالی رزمنده ای که می جنگید
به آن جنازه که با چشم باز می خندید
قسم به خون خلیلی شهید راه حیا
به ندبه و به کمیل و زیارت عاشورا
که تا رمق به تنم هست مکتبی هستم
حسینی ام حسنی ام ، و زینبی هستم
و سر سپرده ام و از تبار عمارم
به انقلاب و شهیدان حق
وفادارم...
مردم همه دینشان به باد است اینجا
دکان فروش دین زیاد است اینجا
شرمنده که کمتر از شما میگوییم
بازار شما کمی کساد است اینجا
اللهم عجل لولی? الفرج بحق فاطمةالزهرا(س)
ـــــــــــــــــــــــــــــ
دوستان خواهشمندم برای بهتر شدن حالم دعا کنید
به دعاتون محتاجیم
جنگه ولی بی ترکش
با آرامش ؛ بی ارتش
کی گفته جنگ تمومه
خواب و خوراک حرومه
تازه شروعِ کاره
موشک شده ماهواره!
بجای شیمیایی
فیلمهای سینمایی
بجای تانک و موشک
شبهه و تردید و شک
بجای جنگ و جدل
سی دی های مبتذل
بجای جنگ و فریاد
اسلحه شد اعتیاد
میگن میخایم شاد باشیم
میخان که معتاد باشیم
حال و هوای تازه
نعشگی و خمیازه
خدا و دین غریب شد
دینداری هم عجیب شد
چفیه عار و ننگ شد
بد حجابی قشنگ شد
شهید شده فراموش
غیرتا گشته خاموش
اما ما ها بیداریم
از هرزگی بیزاریم
امام خامنه ای حفظه الله
جهت اصلاح الگوی مصرف و جلوگیری از اسراف،در جزییات رفتارهای خودشان دقتی عمیق دارند.
معمولا برگه های یادداشتهای:سخنرانی خودشان را از برگه های عادی انتخاب می کنند.
به این معنا که حتما برگه یادداشت ،لزومی نداره که برگه خاصی باشه،
مثلا از نوع گلاسه و خیلی شیک و...البته عرض کردیم معمولا نه همیشه!
نکـــــــــــــته:
:خیلی از اوقات کلی برگه های استفاده نشده داریم که جای خالی برای نوشتن داره ولی چون خوشمون نمیاد
زود میندازیمشون دور!
حتما باید تو برگه A4 سفیده سفید بنویسیم.البته این که دنبال بهترین باشیم خیلی عالیه و بایدم اینطور باشه
اما فضاهای خالی موجود در برگه ها و صفحات دفترها و تقویم ها مگه چه گناهی کردن آخه!
بیایم تصمیم بگیریم از همه فرصت ها و ظرفیتها برای نوشتن و یادداشت برداری استفاده کنیم.
مخصوصا این سررسیدها یا تقویم هایی که در سایزهای مختلف، دست نخورده میذاریمشون، خیلی میشه ازشون استفاده کرد!
حالا دیگه کسی نگه آقا! لپ تاپ و موبایل داریم.
دیگه کاغذ میخوایم چیکار.جوابش با خودتون...
خدایا!از جزیی ترین تا کلی ترین رفتار ما رو در جهت خودت و به کیفیتی که مورد رضای خودت هست قرار بده.الهی آمین
**یــامهــدی(عج)**
حال ما دنیا نشینان بی تو اصلاً خوب نیست
بی تو در دنیای ما جز فتنه و آشوب نیست
باغ های این حوالی را همه سرما زده
دور از خورشید هرگز حاصلی مرغوب نیست
خوب می دانم شبیه عاشقانت نیستم
خوب می دانی که اوضاع دلم مطلوب نیست
التماس دعا
بسم الله الرحمن الرحیم
بارالها...
نمی دانم روحم اکنون در کدامین قطعه از الحمد تو گیر کرده
و نمی دانم که آیا نفسم به مالک یوم الدینــی تو ایمان دارد یا نه ، نمی دانم
خدای من ،
من نمی دانم که آیا ایاک نعبدهایم به ایاک نستعینــهای نمازم می رسند یا نه
و نمی دانم تاکیدهای ایاک ایاک هایم ، آخر به نعبد و نستعین ختم خواهند شد یا نه
و نمی دانم که مرا در بحبوحه ی راه های پر پیچ و خم دنیا ، به صراط مستقیمـت هدایتم خواهی کرد یا نه
زیبای من ،
من نمی دانم این روزها پایم در رکاب الذین انعمت علیهمِ تو ، سوار بر اسب توحیدم ، می تازد یا نه
و نمی دانم که مرا از مغضوبان و ضالین درگاهت سوا کرده ای یا نه ...
و زندگی ام ،
و زندگی ام پر است ، از نمی دانم هایی که در گوشه اتاقمان ،
گاهی هم در باغچه ی مادرم،
کنار گل های محمدی ،
منتظرند تا شاید معشوقشان ،
بویِ عطرِ نشاطِ جنت المأوی را برایشان به ارمغان آورند.
خدای زیبای رحمان و رحیمم ،
نمی دانم هایم را هدایت کن به مستقیم ترین صراط خودت...
آمین یا رب العالمین...
بارالها...
نمی دانم روحم اکنون در کدامین قطعه از الحمد تو گیر کرده
و نمی دانم که آیا نفسم به مالک یوم الدینــی تو ایمان دارد یا نه ، نمی دانم
خدای من ،
من نمی دانم که آیا ایاک نعبدهایم به ایاک نستعینــهای نمازم می رسند یا نه
و نمی دانم تاکیدهای ایاک ایاک هایم ، آخر به نعبد و نستعین ختم خواهند شد یا نه
و نمی دانم که مرا در بحبوحه ی راه های پر پیچ و خم دنیا ،
به صراط مستقیمـت هدایتم خواهی کرد یا نه
زیبای من ،
من نمی دانم این روزها پایم در رکاب الذین انعمت علیهمِ تو ، سوار بر اسب توحیدم ، می تازد یا نه
و نمی دانم که مرا از مغضوبان و ضالین درگاهت سوا کرده ای یا نه ...
و زندگی ام ،
و زندگی ام پر است ، از نمی دانم هایی که در گوشه اتاقمان ،
گاهی هم در باغچه ی مادرم،
کنار گل های محمدی ،
منتظرند تا شاید معشوقشان ،
بویِ عطرِ نشاطِ جنت المأوی را برایشان به ارمغان آورند.
رفیق دائمی
در احوالات آن مرد عظیم الشّأن و الهی،
آیت الله حاج شیخ جعفر شوشتری(اعلی اللّه مقامه الشّریف)
آمده است که شبی بالای منبر فرمودند: مردم!
امروز میخواهم راجع به رفیقی که شب و روز،
در خواب و بیداری، همیشه و هر لحظه با ماست سخن بگویم فرمودند:
مردم! آن رفیق دائمی ما ،
همسر یا فرزندمان نیست. آن رفیق دائمی ما ،
همکار و هم شغل و هم درس ما نیست.
آن رفیق ما نفس ما است که شب و روز، در خواب و بیداری با ماست.
آن قدر با او رفیق شده ایم
که یادمان رفته است که نباید با او رفاقت کنیم بلکه باید مسلّط به او شویم.
« فرازی از فرمایشات آیت الله قرهی »
